Świąteczna opowieść (część 3)

Zanućcie kolędę na cześć Zimowego Wędrowca. Gdy dni robią się coraz krótsze, a miski coraz pustsze, gdy dla duszy zapada długa, ciemna noc, przybywa Wędrowiec! Zjawi się pod postacią drugiego aspektu. A zwać się będzie Jotunir. Pan Mrozu. Zimowy Wojownik! Przybędzie, przyodziany w płaszcz uszyty z naszych koszmarów. Przybędzie pełny chęci zemsty. I pożywi się sercami próżnych egoistów. Wesoło i radośnie, żniwa swe rozpocznie. Czaić się będzie w dziczy, przemykać pośród cieni, a ty nawet nie zoczysz, gdy odbierze ci tchnienie. Słuchajcie wszyscy! Słuchajcie, że hej! Radości czas dobiegł końca. Czas się dołować i wypatrywać tego dzwońca. Bo może już nie nadejść wiosenny promyk słońca. <i>Łoj-dy-ry-ho-ho-ho!</i><i> </i>