Ojciec Russo i Isabella

Najdroższa, byłem gotów zejść w czeluście piekła, by Cię uratować, lecz ta nikczemna siła ogarnęła Twój umysł dawno temu. Byłem gotów zmierzyć się z samym diabłem, pokonać starego Lucyfera, lecz to, co czai się w Twym umyśle, jest silniejsze od wszystkich demonów, jakie napotkałem podczas swej posługi. Byłem gotów zrzucić habit i zostać Twym mężem, lecz dopiero teraz widzę, że przyświecał Ci jeden cel: przywrócenie reputacji Twej rodzinie. Najbardziej żałuję tego, że nie byłem w stanie cię uratować. Moje serce jest strzaskane tak, jak ta góra. Obawiam się, że ciemność zagarnie i mnie. Mam tylko nadzieję, że moja ostatnia przytomna myśl będzie dotyczyć Ciebie, Isabello. Kocham Cię, Russo