Prośba Kubikiriego

Przestałem czuć na sobie spojrzenie moich przodków. Wszyscy się ode mnie odwrócili. Krzyki i wrzaski ofiar Sensou no Ko dźwięczą mi w głowie. Lecz jeszcze gorszy jest głód. Nawet zabijanie go nie zaspokaja. Te liche, wydrążone dusze nie sycą demonicznego topora. Mam przeczucie, że wkrótce pożywi się mną. Oczekuję tego z niecierpliwością.