Pustka

Gdy Isabella klęczała naprzeciw swej nemezis, zapadła cisza, jakiej dotąd nie znałem. Przypomniała mi moment, gdy pierwszy raz udzielałem komunii świętej – to ciche przyjęcie Boskiej miłości. Ale ten moment szybko zniknął. W tym plugawym miejscu cisza została ucięta na wieczność. Wykonało się, a grób jest pusty, ale… nie ma jej tu. Nie ma jej tu. Nie ma jej tu. Nie ma odkupienia. Russo