Strona z dziennika przywiana przez wiatr
Wiele czasu spędzam samotnie na szczycie Iglicy. Samotność jest mniej bolesna niż patrzenie w ich puste oczy.
Jestem teraz jedyną rozumną istotą w moim królestwie. Nigdy nie pragnęłam tego typu władzy. Chciałam, by ludzie podążali za mną ze względu na moje ideały, dzieląc ze mną marzenia, które wspólnie byśmy wprowadzili w życie!
Lubię śpiewać w samotności. Lubię, gdy wiatr niesie moją melodię w stronę morza.